کنترل شرایط طیور در تراکم بالا
در آشیانه های جدید پرورش طیور کنترل بیشتری بر روی شرایط محیطی وجود دارد. طیور را می توان در تراکم های بالا نگهداری نمود به شرط این که شرایط محیطی همانند دما، تهویه و رطوبت مطلوب باشد. فاکتور های موثر در تراکم طیور شامل اندازه طیور، فضای دانخوری، فضای آبخوری ،خصوصیات فیزیکی سالن، آسایش طیور، تغذیه، نژاد، عملکرد و بازده اقتصادی می باشد.
هدف نهایی حداکثر شدن وزن جوجه ها در هر فوت مربع است.به عبارت دیگر میزان کل وزن تولیدی جوجه ها بر حسب پوند در هر واحد است. به طوری که با حداکثر شدن تولید از افت گله نیز جلوگیری شود. برخی تولید کنندگان معتقدند که با یک برنامه بدون کاهش اندکی در عملکرد به بازده اقتصادی مطلوب برسیم. نگرانی دیگر این است که با افزایش تراکم، آسایش جوجه ها دچار اختلال می شود. به علت فعالیت گروهی جوجه ها بعد از رشد نیاز به فضای بیشتری است.
روش های تعیین کردن تراکم طیور
تراکم طیور به روش های گوناگونی تعیین می شود . در تعیین تراکم طیور معمولا دو روش استفاده می شود :
١ – تعداد طیور به ازای واحد سطح یا میزان سطح برای هر قطعه. به عنوان مثال به ازای هر قطعه 0.68 ، 0.7 ، 0.75 فوت مربع در نظر می گیرند.
۲ – تراکم طیور بر مبنای پوند وزن طیور در واحد سطح. به عبارت دیگر در هر واحد چه میزان از وزن پرنده قرار گیرد. این روش، استاندارد، دائمی و درست تراز روش قبلی است.
خلاصه این که، هر شرکتی برای رسیدن به رشد مطلوب، ضریب تبدیل مناسب، زنده مانی و بازده اقتصادی خوب تعیین می کند که درهر فوت مربع چند پوند از طیور پرورش یابند. به طوری که ممکن است برای رسیدن به وزن هدف تعداد پرنده در هر آشیانه کاسته شود.
در مورد تراکم طیور بیشتر بدانید
جوجه های مدرن امروزی همانند گذشته نمی توانند استرس یا معضلات دخیل در رشد را تحمل کنند. همچنین با دادن فضای مناسب و رعایت نسبت تراکم نتایج بهتری گرفته می شود. پرورش دهندگان نمی توانند تراکم ١ یا ۲ قطعه درهر فوت مربع را اجرا کنند. زیرا که برگشت مطلوب سود و سرمایه نیز ملاک است. مطالعه روی تراکم طیور نتایج متفاوتی نشان می دهد. برخی مطالعات نشان داده اند که با کاهش تراکم، تولید زیاد می شود. و برخی نیز این مساله را رد کرده اند. در مطالعه بیل گیلی وهس در سال ١۹۹۵ مشخص شد که تراکم 0.8، 0.9 و ١ پرنده در هر فوت مربع سبب رسیدن به بهترین وزن، ضریب تبدیل شده ، تلفات و ضایعات لاشه کمتر شده و راندمان گوشت سینه به طور معنی داری بهبود می یابد. (جدول ١).
جدول ۱ – عملکرد متفاوت در تراکم های مختلف
در یک مطالعه که توسط فیدز و همکارانش صورت گرفت نشان داد که با کاهش تراکم پرندگان ، وزن زنده ، وزن لاشه کاهش می یابد.
(جدول۲ ).
یکنواختی طیور در تراکم بالا بهتر می باشد. در مطالعه مذکور تراکم گله اثری روی مرگ و میر (تلفات) ، راندمان گوشت سینه ، درجه لاشه و ضایعات لاشه نداشت.
در صورتی که تهویه مطلوب باشد می توان به کیفیت خوبی از لاشه در تراکم بالا نیز دست یافت. (جدول۲ ).
در مطالعه ای که اخیرا توسط داوکینس و همکارانش (۲۰۰۴ ) در انگلستان صورت گرفت آزمایش بر روی اثر تراکم گله بر آسایش طیور با امکانات معمولی در ١۰شرکت مختلف انجام شد. به طوری که تراکم گله شامل 6.1، 7.1 7.8 8.6 و 9.4 پوند در هرفوت مربع (۳۰،۳۴، ۳۸،۴۲ ،۴۶ کیلوگرم در هر متر مربع ) مورد مقایسه قرار گرفت.
در تراکم های اشاره شده شرایط محیطی آشیانه ها ( همانند درجه حرارت، رطوبت نسبی، آمونیاک، شدت نور و رطوبت بستر )، آسایش طیور ( بوسیله میزان مرگ و میر، سطوح کورتیکو استروئید)، رفتار و سلامت طیور، وضعیت پاهای طیور و توانایی راه رفتن مورد کنترل قرار گرفت. نتایج نشان داد در صورتی که تراکم طیور آسایش جوجه ها را تحت تاثیر قرار دهد مدیریت محیطی در آشیانه ها ی جوجه گوشتی بسیار مهم است. مطالعه فوق نشان می دهد در صورت رعایت و کنترل شرایط محیطی می توان تراکم بالایی از جوحه ها را در سالن ها پرورش داد.
منبع :
Broiler production systems : The ideal stocking density? Brian D.fairchild
January 2005 ; University of georgia
گرد آورنده : گروه مترجم ایران سهند