علت درماتیت پا در طیور چیست؟

بستر مرطوب عامل اصلی درماتیت پد پا

به گفته دکتر تام تبلر و همکارانش در خدمات گسترش دانشگاه ایالتی می سی سی پی، عوامل زیادی در ایجاد درماتیت پد پا در طیور نقش دارند، اما عامل اصلی بستر مرطوب است.

مدیریت خوب بستر و تهویه مناسب برای جلوگیری از درماتیت کف پا (FPD) و حفظ سلامت در گله های طیور حیاتی است. درماتیت پد پا برای اولین بار در دهه 1980 به یک مشکل برای صنعت طیور تبدیل شد، اما مطمئناً مدت ها قبل از آن زمان وجود داشته است.

نام های دیگر درماتیت و علائم آن

این بیماری با نام های مختلفی از جمله پودودرماتیت و درماتیت تماسی شناخته می شود. با التهاب و زخم در کف پا و انگشتان پا مشخص می شود. زخم ها می توانند کم عمق یا عمیق باشند. زخم های عمیق ممکن است منجر به آبسه بافت و ساختارهای زیرین شوند (گرین و همکاران، 1985). برای سال‌ های متمادی، پاها (یا “پنجه‌های”) جوجه‌ های گوشتی مورد توجه کمی قرار می‌ گرفت، اما همه این ها در طول دهه 1980 تغییر کردند. تا آن زمان، پنجه مرغ محصول قابل فروش نبود و همراه با خون، پر و سایر قطعات غیر قابل فروش مرغ عرضه می شد. با این حال، در اواسط دهه 1980، یک بازار خارج از کشور برای پنجه های گوشتی شروع به توسعه کرد و کیفیت پنجه اهمیت بیشتری یافت. پنجه مرغ در واقع قسمتی از ساق پای زیر خار است. پای مرغ شامل پا و همچنین قسمتی از ساق پا در زیر خط پر می شود.

نگرانی عمده در صنعت طیور

تقاضای مداوم برای پنجه ها در بازار خارج از کشور، پاها را به سومین قسمت با ارزش مرغ، پشت سینه و بال تبدیل کرده است. به همین دلیل، ضایعات ناشی از FPD یک نگرانی عمده برای صنعت طیور است. ضایعات می تواند به رفاه حیوانات، کیفیت محصول و ایمنی مواد غذایی آسیب برساند (شپرد و فرچایلد، 2010). تحت شرایط مناسب، ضایعات FPD می توانند در کمتر از یک هفته ایجاد شوند. اولین علائم تغییر رنگ پوست است که ممکن است به زخم تبدیل شود.

زخم ها می توانند باعث تورم، قرمزی و گرما در زیر پوست شوند و باعث ضخیم شدن سطح آن شوند (Meluzzi et al., 2008). اغلب، دلمه یا پوسته ضایعه را می پوشاند. اگر زخم‌ های شدید ایجاد شود، ممکن است باعث درد، کاهش سرعت رشد، اختلال در راه رفتن و ورود باکتری‌ ها شود. بنابراین، شورای ملی مرغ (NCC) هنگام ارزیابی رفاه گله های طیور در ایالات متحده از ضایعات پد و امتیاز پنجه استفاده می کند (NCC، 2010).

عوامل اصلی در درماتیت

چندین عامل عمده با وقوع FPD مرتبط است. این ها شامل طراحی و مدیریت نوشیدنی است. ترکیب رژیم غذایی؛ درجه حرارت و رطوبت خانه؛ نوع بستر، کیفیت و کمیت؛ و سلامت روده از این میان، بستر ممکن است مهم ترین باشد زیرا پدهای پا در تماس دائمی با مواد روی زمین هستند. در غیاب بستر مرطوب، FPD ممکن است ایجاد نشود حتی اگر عوامل دیگری وجود داشته باشند. با این حال، گزارش شده است که بستر مرطوب (یعنی بستری که بیش از 30 درصد رطوبت دارد) با افزایش بروز و شدت FPD در سیستم های نگهداری جوجه های گوشتی و بوقلمون همراه است (مارتلند، 1984؛ 1985).

اهمیت سیستم نوشیدنی برای جلوگیری از درماتیت

طراحی سیستم آبخوری شما و نحوه مدیریت آن نقش مهمی در میزان رطوبت بستر و سطح FPD ممکن است گله شما تجربه کند.

ارتفاع خط آب و فشار آب باید به درستی مدیریت شود تا از خیس شدن کف و حفظ عملکرد جلوگیری شود. ارتفاع خط خیلی کم یا فشار تنظیم شده خیلی زیاد منجر به مرطوب شدن کف می شود. ارتفاع خط خیلی زیاد یا فشار تنظیم شده خیلی کم، مصرف آب را محدود می‌کند و در نتیجه مصرف خوراک و سرعت رشد را محدود می‌ کند.

کیفیت آب نیز مهم است زیرا آبی که حاوی ذرات زیادی است یا دارای لایه ای است باعث نشت نوک سینه ها و در نتیجه مرطوب تر شدن کف می شود. اکثر یکپارچه‌ سازها یک برنامه بهداشتی آب دارند که تولید کنندگان آنها از آن پیروی می‌کنند. بسته به کیفیت آب شما، این برنامه به تنهایی ممکن است برای عملیات خاص شما کافی باشد یا نباشد.

نقش رژیم غذایی و تغذیه در درماتیت

همراه با بستر مرطوب، تغذیه و ترکیب رژیم غذایی از عوامل اصلی شروع FPD در نظر گرفته می شوند. جنسن و همکاران (1970) گزارش داد که بروز درماتیت در بوقلمون های جوانی که سطوح بالایی از کنجاله سویا مصرف می کردند بالا بود. کنجاله سویا به عنوان یک علت احتمالی FPD مورد بررسی قرار گرفته است زیرا کربوهیدرات های غیرقابل هضم (پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای؛ NSP) در سویا و سایر گیاهان ممکن است چسبناک و سوزاننده باشند (Hess et al., 2004). با افزایش NSP در جیره، ویسکوزیته روده افزایش می‌یابد و در نتیجه کود دامی به کف پای پرندگان می‌چسبد (شپرد و فرچایلد، 2010). این کود چسبنده باعث چسبیدن بستر به پا می شود، بنابراین مواد خورنده موجود در بستر مدت بیشتری روی پا می مانند. آنزیم های تجاری موجود را می توان برای کمک به رسیدگی به رژیم های غذایی بالاتر در NSP استفاده کرد.

سایر ترکیبات خوراک نیز می توانند بر FPD تأثیر بگذارند. جوجه های گوشتی مدرن به تراکم مواد مغذی در جیره بسیار واکنش نشان می دهند، بنابراین به حداکثر رساندن تراکم مواد مغذی در خوراک راه مهمی برای به حداکثر رساندن سود است (بیلگیلی و همکاران، 2010). با این حال، تحقیقات نشان داده است که تغذیه با تراکم مواد مغذی بالا، سطوح پروتئین بالا و سطوح بالای کنجاله سویا می تواند منجر به افزایش سطح FPD در جوجه های گوشتی شود (Nagaraj et al., 2007). بنابراین، خوراک باید دارای تراکم اسید آمینه بهینه اما حداقل سطح پروتئین خام باشد، که می تواند با استفاده از اسیدهای آمینه قابل هضم و مصنوعی به دست آید (Bilgili et al., 2010).

عامل دیگری که می تواند به FPD کمک کند، شکنندگی بستر است (Eichner et al., 2007). بستر باید شل (شکننده) باشد، زیرا جوجه ها تمایل دارند مواد بستر را خراشیده، نوک بزنند و کار کنند، که باعث بهبود هوادهی، تسریع خشک شدن و کاهش اندازه ذرات می شود. از آنجایی که بستر مرطوب می شود، کیک می شود و پرندگان نمی توانند بستر را کار کنند. همانطور که پرندگان راه می روند و روی بستر خیس و کیک شده استراحت می کنند، لایه های بیرونی پوست آنها شروع به نرم شدن می کند، شبیه به حالتی که نوک انگشتان ما وقتی برای مدت طولانی در آب هستند، نرم و چروک می شود. بستر کیک شده بین کف پا نرم و کف اصطکاک ایجاد می کند. لایه های خارجی پوست فرسایش می یابد و می تواند باعث ضایعه FPD شود.

نقش دما و رطوبت برای کاهش بروز FPD 

دما، رطوبت و تهویه نقش مهمی در خشک نگه داشتن بستر و کاهش بروز FPD دارند.

در حالی که FPD می تواند در بستر نسبتاً خشک رخ دهد، معمولاً با بستر مرطوب، مرطوب و کیک شده همراه است. تهویه به خشک نگه داشتن بستر کمک می کند.

با این حال، تهویه هوا در زمستان به ویژه چالش برانگیز است. زیرا گرم کردن خانه هنگام تهویه با هوای سرد بیرون گران است. پرورش دهندگان اغلب برای حفظ گرما با قربانی کردن تهویه مناسب در طول ماه های سرد انتخاب می کنند که احتمال بسترهای مرطوب را بیشتر می کند. به همین دلیل، زمستان یک دوره بحرانی برای بروز FPD است. در مقابل، افزایش تهویه در هوای گرمتر به کنترل رطوبت و جلوگیری از خیس شدن بستر کمک می کند.

صرف نظر از فصل، سطوح رطوبت نسبی خانه (RH) باید در محدوده 50 تا 70 درصد باشد. اگر RH کمتر از 50 درصد باشد، بستر خیلی خشک می شود و سطح گرد و غبار افزایش می یابد. اگر RH برای مدت طولانی بالای 70 درصد باقی بماند، بستر لغزنده و کیک تشکیل می شود.

اصلاح تراکم جوراب ساق بلند و نقش موثر آن

رابطه بین تراکم جوراب ساق بلند و FPD نامشخص است. برخی از مطالعات گزارش می دهند که تراکم بالاتر جوراب با بروز بیشتر FPD مرتبط است، اما مطالعات دیگر نشان می دهد که تراکم جوراب ساق بلند عاملی نیست.

سازگاری با افزایش تقاضای حذف رطوبت ناشی از پرندگان اضافی در خانه دشوار است، اما بسیاری از پرورش دهندگان این کار را حتی در هوای سردتر انجام می دهند. اگرچه وجود پرندگان بیشتر در خانه مدیریت کیفیت بستر را سخت‌تر می‌کند، اما نتیجه‌گیری شده است که تا زمانی که شرایط محیطی مناسب خانه حفظ شود، تراکم انبار به خودی خود تأثیر کمی بر FPD دارد (داوکینز و همکاران، 2004). به عبارت دیگر، اگر پرورش دهندگان به درستی تهویه کنند و بستر را خشک نگه دارند، تراکم بالاتر ذخایر به طور خودکار منجر به مشکلات FPD نمی شود.

شرایط بستر برای مرغداری باید چگونه باشد؟

نوع، کیفیت و کمیت بستر می تواند بر میزان FPD تأثیر بگذارد.

خاک اره، پوست برنج و پوسته بادام زمینی همگی مواد بستر قابل قبول برای مرغداری هستند. با این حال، تراشه‌ های کاج خشک شده در کوره معمولاً مواد انتخابی در جایی هستند که در دسترس هستند و قیمت مناسبی دارند. عوامل متعددی باعث انتخاب مواد بستر می شود، از جمله جذب رطوبت، هزینه، در دسترس بودن و اندازه ذرات.

اندازه ذرات به ویژه مهم است. ذرات کوچکتر نسبت به ذرات بزرگتر رطوبت را سریعتر جذب و آزاد می کنند. ذرات بزرگتر تمایل دارند سریعتر کیک شوند و رطوبت را در خود نگه می دارند. بستری که حداقل چهار اینچ عمق دارد ظرفیت جذب بالایی دارد که به به حداقل رساندن FPD کمک می کند. با این حال، بستر باید خشک نگه داشته شود تا کیفیت پنجه حفظ شود.

بستر مانند یک اسفنج بزرگ است که رطوبت خانه را جذب می کند. تهویه مناسب رطوبت اضافی را از بین می برد و از اشباع شدن این اسفنج و تشکیل بستر کیک شده جلوگیری می کند. ملوزی و همکاران (2008) گزارش داد که کنترل شرایط محیطی، به ویژه کیفیت بستر، به نظر بهترین راه برای کنترل شروع FPD است.

یک برنامه تهویه با مدیریت ضعیف، از جمله جریان هوای کمتر از حد کافی یا هوای سرد که کف را سرد می کند، اجازه می دهد تا رطوبت اضافی ایجاد شود تا زمانی که کیک ایجاد شود.

عوامل دیگری نیز در ایجاد بستر مرطوب نقش دارند، مانند ایجاد تراکم بر روی دیوارها به دلیل عایق نبودن یا نشت هوا در درها، پایه ها یا مناطق دیگر. خرابی بین گله ها؛ مدیریت ضعیف الکل؛ سیستم های خنک کننده تبخیری و مبتنی بر مه. و برنامه های ضعیف سلامت روده (Cengiz et al., 2011).

زمانی که زباله‌های کیک‌شده را می‌بینید، کنترل برنامه تهویه خود را از دست می‌دهید و برای افزایش تهویه و معکوس کردن شرایط بستر مرطوب، با یک نبرد سخت روبه‌رو می‌شوید. متأسفانه، شرایط زباله به شما چیزی در مورد میزان تهویه امروزی شما نمی گوید. شرایط بستر فقط نشان می دهد که تا به امروز چقدر خوب تهویه کرده اید.

گاهی اوقات نادیده گرفته می شود، سلامت روده به خشک نگه داشتن بستر کمک می کند. هر گونه چالش با روده، صرف نظر از منبع، می تواند باعث آنتریت تحت بالینی یا حتی بالینی شود. آنتریت اغلب باعث اسهال می شود و در نتیجه باعث افزایش دفع مواد مغذی و رطوبت در بستر می شود (بیلگیلی و همکاران، 2010). از چالش های روده ای بالقوه آگاه باشید، مانند:

• مایکوتوکسین ها، که می توانند میکرو فلور روده را مختل کنند.
• نمک بیش از حد در خوراک، که ممکن است متفاوت باشد، میزان آب مصرفی و دفع را تا حد زیادی افزایش می دهد.

اطمینان حاصل کنید که سطل های خوراک حاوی خوراک قدیمی و کپک زده چسبیده به دو طرف که ممکن است منبع خوراک را آلوده کند، نباشد. مصرف روزانه آب را برای افزایش غیرمنتظره کنترل کنید، که ممکن است نشان دهنده مشکل مرتبط با رژیم باشد.

آنچه از این مقاله دریافتیم؟

درماتیت پد پا با ضایعات روی کف پا مشخص می شود و پیامد های اقتصادی و رفاهی مهمی برای صنعت طیور دارد.

در حالی که عوامل زیادی در ایجاد FPD نقش دارند، به نظر می رسد که عامل اصلی بستر مرطوب باشد. مدیریت صحیح محیط خانه بهترین راه برای جلوگیری از FPD است.

مزارع که رطوبت را به خوبی کنترل می کنند، بهترین کیفیت پنجه را در مزرعه و کارخانه فرآوری تولید می کنند. این برای یکپارچه‌سازان از نقطه‌نظر اقتصادی مهم است، اما شاید برای کشاورزان از دیدگاه رفاهی مهم‌تر باشد. کیفیت پنجه، نقطه ای برای بازرسی در طول ممیزی های رفاه حیوانات، نشان می دهد که یک پرورش دهنده تا چه اندازه از پرندگان مراقبت کرده و شرایط را در خانه حفظ کرده است.

منابع :

thepoultrysite.com

بیلگیلی، اس.اف.، جی بی هس، جی. دونالد و بی فانچر. 2010. ملاحظات عملی برای کاهش خطر پودودرماتیت. خلاصه آویاژن. سپتامبر

Cengiz، Ö.، J.B. Hess، و S.F. بیلگیلی. 1390. تأثیر نوع بستر و رطوبت گذرا بر درماتیت پد در جوجه های گوشتی. J. Appl. مرغ. Res. 20:554-560.

داوکینز، ام اس، سی.ای. دانلی و تی.ا. جونز. 2004. رفاه مرغ بیشتر تحت تأثیر شرایط مسکن است تا تراکم جوراب. طبیعت 427:342-344

آیچنر، جی.، اس.ال. ویرا، سی. تورس، J.L.B. کونگلیان، دی.ام. فریتاس و O.A. اویارزابال. 2007. رطوبت بستر و درماتیت بالشتک تحت تأثیر جیره های تهیه شده بر اساس تمام گیاهی یا شامل محصولات جانبی طیور. J. Appl. مرغ. Res. 16:344-350.

فرچایلد، بی و ام. تزاریک. 2011. به حداقل رساندن درماتیت پد پا و حفظ کیفیت خوب پنجه. نکات نگهداری طیور 23 (11): 1-2. نوامبر

گرین، J.A.، R.M. مک کراکن و آر.تی. ایوانز 1364. درماتیت تماسی جوجه های گوشتی- یافته های بالینی و پاتولوژیک. پاتول پرندگان 14:23-38.

هس، ج.بی.، س.ف. بیلگیلی و ک.م. نزول. 2004. مسائل مربوط به کیفیت پنجه. Proc. کنفرانس طیور عمیق جنوب، تیفتون، GA. دانشگاه جورجیا، آتن.

جنسن، ال.اس.، آر. مارتینسون و جی. شومایر. 1970. درماتیت پد پا در طیور بوقلمون مرتبط با کنجاله سویا. مرغ. علمی 49:76-82.

مارتلند، ام.اف. 1984. بستر مرطوب به عنوان عامل پودودرماتیت کف پا، منجر به زخم پا و لنگش در بوقلمون های چاق کننده. پاتول پرندگان 13:241-252.

مارتلند، ام.اف. 1985. درماتیت اولسراتیو در جوجه های گوشتی: اثرات بستر مرطوب. پاتول پرندگان 14:353-364.

Meluzzi، A.، C. Fabbri، E. Folegatti و F. Sirri. 2008. بررسی شرایط پرورش مرغ در ایتالیا: اثرات کیفیت بستر و تراکم جوراب بر بهره وری، درماتیت پا و آسیب های لاشه. برادر مرغ. علمی 49 (3): 257-264.

نگاراج، م.، سی.ا.پ. ویلسون، جی بی هس و اس.اف. بیلگیلی. 1386. تأثیر جیره های پر پروتئین و تمام سبزیجات بر بروز و شدت پودودرماتیت در جوجه های گوشتی. J. Appl. مرغ. Res. 16:304-312.

NCC. شورای ملی مرغ 2010. راهنمای رفاه حیوانات و چک لیست حسابرسی برای جوجه های گوشتی. واشنگتن دی سی بازدید: 16 ژانویه 2013.

شپرد، E.M. و B.D. فیرچایلد. 1389. درماتیت پد پا در طیور. مرغ. Sci 89:2043-2053.

گرد آورنده : گروه مترجم ایران سهند