گاو، گوساله و پایان دادن به کشاورزی کارخانه ای

گاوهای شیری در مزارع کارخانه

گاو های شیری که برای تولید شیر در مزارع کارخانه استفاده می شوند رنج بی امان را در سیستمی تجربه می کنند که فقط به دنبال بهره برداری از آنهاست.

مصیبت یک گاو شیرده

بیش از ۲۶۵ میلیون گاو شیری در سراسر جهان وجود دارد که سالانه بیش از ۶.۵ میلیون تن شیر تولید می کنند. یک گاو به طور طبیعی در طی ده ماه حدود ۲۶۴ گالن شیر برای گوساله خود تولید می کند. متوسط تولید شیر در سیستم های تولید فشرده حدود ۲۶۴۱ گالن برای هر گاو است، اما بخش قابل توجهی از گاوها حدود ۵۲۸۳ گالن در سال تولید می کنند. تولید شیر به ازای هر گاو در ۴۰ سال گذشته بیش از دو برابر شده است. در سیستم کشاورزی کارخانه‌ ای، گاوها مانند ماشین‌ های شیردوشی در نظر گرفته می‌شوند که در هر مرحله از زندگی کوتاه خود رنج می‌برند.

زندگی به عنوان ماشین شیر

برای اینکه بدن گاو های شیری روزانه مقادیر خارق‌ العاده‌ای شیر تولید کند، با غذای غلیظ و غنی از مواد مغذی تغذیه می‌شوند، زیرا رژیم غذایی طبیعی آن‌ها در جستجوی علوفه و چرا نمی‌تواند نیازهای بدن آنها را برآورده کند. این رژیم غذایی غیرطبیعی می تواند باعث ایجاد یک بیماری متابولیک به نام اسیدوز و در نتیجه اسهال و لامینیت (آسیب به پاهای آنها که باعث لنگ زدن آن ها می شود) شود.

بیشتر گاوهای شیری برای بخشی یا تمام سال در داخل خانه نگهداری می شوند. برخی از آنها در شرایط شلوغ با کف سرد، لخت، سخت، تهویه ضعیف، صداهای ناگهانی یا بلند، و مشکل در دسترسی به غذا و آب محدود می شوند. گاوهایی که روی کف بتنی با بستر ناکافی نگهداری می شوند، بیشتر در معرض ابتلا به ورم پستان (التهاب دردناک و عفونت پستان) هستند.

گاوهای شیری مجبورند سالی یک بار زایمان کنند تا بتوانند در اکثر ماه های سال شیر تولید کنند. گاوها معمولاً ظرف سه ماه پس از زایمان به طور مصنوعی لقاح می‌شوند، بنابراین چرخه ظالمانه دوباره شروع می‌شود.

همه اینها آنقدر بر بدن آنها تأثیر می گذارد که فقط پس از سه زایمان فرسوده و گاهی نابارور می شوند. در حدود پنج و نیم سالگی آنها را ذبح می کنند. این در تضاد کامل با بیست سال زندگی طبیعی است که یک گاو ممکن است داشته باشد.

رنج گوساله ها از پس از تولد

به طور طبیعی، گوساله ها تا یک سال از مادر خود شیر می دهند و ممکن است پیوند قوی با او حفظ کنند. با این حال، در مزارع کارخانه‌ ای ، گوساله‌ ها ظرف چند ساعت پس از تولد از مادرشان گرفته می‌شوند و باعث ناراحتی شدید هم برای گاو و هم برای گوساله می‌شوند. از آنجایی که گوساله‌ ها خیلی زود از مادرشان جدا می‌شوند، اغلب آغوز کافی («اولین شیر») دریافت نمی‌کنند که در کمک به گوساله‌ها برای ایجاد یک سیستم ایمنی قوی بسیار مهم است. گوساله‌ ها معمولاً چند بار در روز از مادرشان شیر می‌خورند، اما در مزارع کارخانه‌ ای، ممکن است فقط دو بار در روز تغذیه شوند، اغلب با جایگزین‌های شیر به جای شیر گاو، که می‌تواند منجر به اختلالات گوارشی و زخم شود.

اکثر گوساله های ماده شیری محکوم به زندگی کوتاه و بدبختی مانند مادرانشان با ادامه این چرخه هستند. نرها از آنجایی که ارزش تولیدی در مزارع لبنی ندارند، مازاد محسوب می شوند. متأسفانه، آنها ممکن است در بدو تولد گلوله بخورند یا به مزارع گوساله با رفاه پایین صادر شوند.

گوساله هایی که به مقصد صنعت گوشت ارسال می شوند را می توان برای چند روز در مسافت های طولانی حمل کرد. آنها ممکن است فقط یک هفته سن داشته باشند – گرسنه، خسته، ترسیده و آسیب پذیر به بیماری و آسیب. کسانی که از این سفر جان سالم به در می برند اغلب در شرایط وحشتناکی نگهداری می شوند و ظرف چند ماه سلاخی می شوند.

شما می توانید با گنجاندن بیشتر غذاهای گیاهی در رژیم غذایی خود و محدود کردن مصرف گوشت و لبنیات، از ظلم صنعت کشاورزی کارخانه حمایت نکنید.

منبع : worldanimalprotection.org

گرد آورنده : گروه مترجم ایران سهند